۱۳۹۰ فروردین ۹, سه‌شنبه

جنبش آزادی‌خواهی کرد و ایرانیان از زاویە دیگری علی مهرابی


جنبش آزادی‌خواهی کرد و ایرانیان از زاویە دیگری
؟
هم میهنان گرامی، در سرزمینی کە بە درازای تقریبی 1400 سال تمامی ستونهای اداری و عدالت آن بر ستم، برتری و صدارت تحمیلی یک گروە و یک آئین بر دیگر گروەهای ملی، میهنی و آئینی استوار بودە است، آنچنان حس اعتماد و هم آهنگی بە هم ریختە است کە متاسفانە هیچ تضمین و وعدەای از جانب یک بخش از ساکنین این سرزمین نمیتواند قانع‌کنندە و از اعتبار و اصالت برخوردار باشد.
چرا ؟
چون حدود 1400 سال در چغرافیائی بە نام ایران،غزنویان، قاجارها و صفویان از جانب ترکها، ‌سلجوقیان از جانب ترکمنها، افشاریان و زندیان از جانب کردها و لرها، و پهلویها از جانب فارسها حکومت کردەاند کە در بیشتر موارد غیر از دورە زندها نزدیکترین قوم بە حاکمیت با استفادە از امتیازات حکومتی دیگر اقوام را از حقوق خویش محروم کردە و سعی داشتەاند تا بر نواحی دیگر اقوام چنگ انداختە و پایگاە قومی خویش را مستحکم‌تر نمایند.
دوران کنونی حکومت اسلامی نیز کە بە باور بندە، یک جمعیت ترکیبی از متجاوزین عرب‌تبار آشنا بە زبان پارسی و ترکان ‌قاجاری، سلجوقی و صفوی در ایران، ‌از طریق نفوذ خود در مساجد و خصومت تاریخی مشترکشان با اصالتهای آریائی ایرانیان اصیل، زهر تجاوز و بی عدالتی تاریخی قوم خود را در ایران‌زمین پاشیدەاند و این فرهنگ کینە توزی را چنان گستراندەاند کە حتی پارساها نیز از گزند آن در امان نبودەاند و شاید هم بیشترین خسارت نیز متوجە آنان گشتە باشد، زیرا اگر بە آمار اعدامها و سرکوب سازمانهای سیاسی و مدنی پس از انقلاب نیز بنگریم بە روشنی متوجە خواهم گشت کە چە صدمەای متوجە آنان گشتە است .
با توجە بە نگاە فوق، کە بسیار گذرا بە یک بخش کوچک از گذشتە اجدادی و باستانی این سرزمین مشترک کرد ،لر، بلوچ و پارس و غیرە برداخت در خواهیم یافت کە کار آیندە مردمان این سرزمین برای برقراری عدالت و برابری بسیار پیچیدە و دشوار خواهد بود، مخصوصآ اگر هنوز بە آن درجە از شعور انسانی نرسیدە باشیم کە مشترکات و تفاوتهای همدیگر را بە‌خوبی دریافتە و با احترام متقابل در فکر ایجاد یک سیستم انسانی متکی بر عدالت اجتماعی ،اقتصادی و سیاسی باشیم کە هیچ قوم یا ملتی حق برتری و الویت بر دیگر اقوام یا ملت‌ها را نداشتە باشد ، مگر اینکە یک مکانیزم معقول و مورد توافق عموم بکار گرفتە شود و از طریق آن راە ایجاد دیکتاتوری و تمرکز توان اقتصادی، نظامی و تصمیمگیری سیاسی را در دست یک شورای متشکل از نمایندگان گروەهای متفاوت قومی آئینی و اجتماعی قرار دهد، ومخصوصا از تمرکز کلیە ابزار سرکوب، همچون منابع مالی، منابع نظامی، مراکز قانونگذاری یا تصمیم‌گیری و قوای مجریە شدیدا جلوگیری شود.
اکنون همە ما بە عنوان انسان با تمام سنگینی بار مسئولیت انسان بودن خویش، در مقابل یک نقطە تاریخی قرار داریم و جوهر انسان بودنمان در برخورد با این رژیم ماقبل‌تارخی و غیر انسانی نمایان خواهد شد. اکنون سوال اساسی این است، کە هر کدام از ما بە عنوان یک انسان در چنین شرایطی چە وظیفەای را برای خویش مشخص کردە و چە اندازە برای رسیدن بە آن تلاش کردە و می‌کنیم؟
من بە عنوان یک کرد ایرانی، هرگز تاریخ و سرگذشت خویش را از ساکنین سرزمین باستانی ایران آنچنان دور نمی‌دانم کە نشود، آیندەای مشترک را با کمک درس گرفتن از گذشتە مشترکمان و بکارگیری تجربیات مدرن امروزی جامعە بشری سر و سامان داد .
ایران در طول تاریخ همچنان یک سرزمین مهم با فرهنگها و ملتهای متفاوت اما متعهد بە وحدت در دفاع از محدودە نفوذ و سرزمین اصلی خویش بودە است، از دیدگاە من ایران از ابتدا سرزمین مشترک کردها، لرها سیستانیها و فارسها بودە است، اما اکنون مردمان دیگری در این دیار ساکن شدەاند، همین مشترکات گذشتە می‌تواند برای ما یک سرمشق بسیار ارزندە باشد کە از اجدادمان در دوران ماد تا نهایت حکومت ساسانیان گرفتەایم، زیرا دلایل سقوط باور نکردنی سرزمین شیرها ی زاگروس و دماوند در مقابل هجوم شغالهای سحراگرد یک زنگ خطر تاریخی درگر را بە صدا در آوردە است کە در صورت هشیاری ما در تحولات آیندە بە ما کمک خواهد کرد، البتە اگر این مشق‌های تاریخی را از اول خوب تمرین و حفظ می‌کردیم اکنون سرنوشت ما چنین نبود.
نباید زیاد بە خود مغرور گشت، زیرا ما با تمامی توانائیهای احتمالی بخشی از طبیعت هستیم و در میان انسانها نیز خصلتهای متفاوت حیوانی و انسانی وجود دارد، بخشی همچون عقاب و برخی همچون خفاش هستند، جمعی مثل شیر و جمعی مثل کفتار زندگی میکنند، تفاوتهای این موجودات در شیوە امرار معاش و بە دست آوردن طعمەهای آنها است!
در قانون طبیعت بارها اتفاق افتادە است کە شیری تنها و خستە پس از شکار یک آهو و آمادە شدن برای نهاری دلچسب، ناگهان مورد هجوم کفتارهای زشت خوی قرار گرفتە و پس از سروصدای فراوان و کف‌چراندنهای ممتد، شکار را از شیر می گیرند و سپس خود بر سر آن درگیر میشوند، چون شیر کە نمیخواهد دهن خود را با بوی بد بدن کفتار آشنا کند، سرانجام ناچار میشود دسترنج شکارش را بە کفتارها واگذار کردە و در پی شکاری دیگر باشد.
ساقط نمودن یک تمدن تاریخی توسط مردمانی بی تمدن هرگز نمیتواند بە نفع پیشرفت بشر تمام شود بلکە بە یک عقب‌گرد تاریخی و سقوط بشر منجر خواهد شد !
اکنون چە باید کرد تا بتوان شایستەتر از میان خیل راهزنان کاروان بشریت بدون بازگشت از این گردنە حوادث گذشت ؟
اپوزیسیون ایرانی!
اگر در این دنیای پر هیاهو جائی برای اظهار نظر ما باقی ماندە باشد، باید گفت کە تائید تکثر و قبول رنگارنگی ساکنین این سرزمین در سیستم آیندە ایران و حتی در کردستان رمز اصلی همە‌گیر شدن مبارزات ضد استبدادی ایرانیان علیە رژیم ضد بشری اسلامی و دیگر اشغالگران است.
ضعف اساسی مبارزین ضد رژیم و جنبش آزادیخواهی در ایران در عدم بازتاب این تکثر جامعە شدیدآ متکثر و رنگارنگ ایرانی درباورها و شعارهایشان است، معموڵا یک جریان مردمی باید همچون آینە تمام‌نما بازتابندە رنگارنگی جامعە مربوط بە خود باشد، اما متاسفانە در رهبری غیر متکثر، مرکز گرا، مطلق اندیش و حتی فرقەای بیشتر جریانات مخالف رژیم اسلامی ایران یک جور سیستم غیر دمکراتیک و فرقەگرا و مطلق‌اندیش، کە کاملا خلاف تار و پود و بافت اصلی ملل و اجتماعات ایران است بە وضوح خودنمائی میکند.
اگر چە خود جریانات مذکور در طول حیات خود بە این سبک مبارزە عادت کردەاند و قادر بە درک اشکالات اساسی خود نیستند، اما نمونەهای فراوانی کە روزانە در مقابل چشمان هر انسان آزادی‌خواە ایرانی اعم از کرد، بلوج، ترک، فارس، عرب و غیرە در جریان است، تکرار کور کورانە یک تعصب خشک و بێ منطق سازمانی، حزبی، فرقەای ، منطقەای و گروهی است ، کە بر تمامی دریچەهای وحدت نظر و عمل برای آزادی و برابری سایە افکندە است.
برای نمونە! سازمان مجاهدین خلق بە عنوان یک نیروی مطرح، متشکل و ایدئولوژیک تنها الترناتیو ممکن در ایران را دولت در تبعید، خود خواندە خویش می داند و هیچ کس یا جریان دیگری را محق حاکمیت در ایران نمی‌داند.
جنبش سلطنت طلبان نیز بازگشت تاج و تخت خانوادگی بە شاهزادە رضا پهلوی را تقریبآ تنها راە رهائی واقعی دانستە و بر این خواستە پافشاری عجیبی دارند، در حالی‌کە حتی اگر گاهی خود وارث اصلی این تاج و تخت یعنی شاهزادە ڕضا پهلوی ملایمتی نشان میدهد، کسان دیگری با تعصبی دو آتشە، هرگونە بحث و پذیرفتن رنگارنگی جامعە متکثر ایران را خطا و گاهآ خیانت می‌خوانند.
حتی اگر خود شاهزادە رضا پهلوی هم چنین گفتە باشند و گوناگونی این سرزمین رنگارنگ را قبول کردە باشند، باز در اطراف ایشان هستند کسانی کە ایران را فقط سرزمین فارسها دانستە و غیر مسئولانە دیگر هم‌وطنان غیر فارس را در موقعیت دشواری قرار می‌دهند، کە خود یک جور آب بە آسیاب دشمن ریختن است، زیرا این جور برخوردها نهایتآ بە تقویت ایران‌ستیزان منطقە و گرایشات تجزیەطلبانە منجر میشود نە بە وحدت ساکنین این سرزمین رنگارنگ و باستانی!
نیروهای چپ کە بە دنبال لغزش استراتژیک و هم صدائی‌های دوران جنگ با خمینی و ضد امپریالیست خواندن این آخوند مرتجع و حیلەگر متاسفانە بە حاشیە راندە شدەاند، و در نتیجە ضعف تشکیلاتی و عدم توان تاثیر گذاری تشکیلاتی بر تحوڵات اخیر، هر اقدامی را بە بهانەهای مختلف بە آیندەای موهوم موکول می‌کنند و از مبارزە جدی خودداری نمودە و بە این ترتیب باز در مسیر همکاری ناخواستە با رژیم قرار می‌گیرند.
جبهە ملی گرایان ایران هم بیداری و هشیاری ملل ساکن ایران زمین را همچون کابوسی وحشتناک در مقابل چشمان خویش می‌بیند، و توان طرح راەحل منطقی و عملی را از دست دادە است و در نتیجە بە تکرار شعارهای خیالی و تفرقەگرایانە خویش دل خوش کردەاند، شعار "حفظ تمامیت ارضی ایران" تنها شعار دائمی اینها بودە و هرگز مشخص نکردند کە تمامیت یک سرزمین با نابرابری و تبعیض آشکار گروەهای مختلف ساکن این مملکت چگونە ممکن است.
شعارهای سنتی و مخرب پان ایرانیستهای متشدد آنچنان کورکورانە است ، کە ملل زندە و خواهان عدالت و برابری در ایران را بە هیچ وجە نمی بینند و یا عمدآ وجود آنها را انکار میکنند، متاسفانە در نتیجە چنین سیاستهای برتری طلبانەای، همیشە ساکنین بخشهای مهمی از سرزمین ایران رنگارنگ، بە جای احساس غرور از ایرانی بودن خویش، احساس شرم و بیگانگی را استخراج کردەاند کە بە باور بندە، این عمل پان ایرانیست‌های تندرو نیز یک جوری کمک بە نیروهای ایرانگریز و تفرقەگرا بودە است، نە یک میهن دوستی حکیمانە و منطقی، زیرا اینها در نتیجە رفتار برتری طلبانە و تفریس‌گرانە (فارس‌نمودن اجباری) خود در واقع بیشتر حس بیگانگی ساکنین این سرزمین باستانی را تقویت نمودەاند، و هرگز موفق بە ایجاد یک علاقە متقابل فی مابین ملل مشترک‌المنافع در ایران نبودە و نخواهند شد.
نیروهای ملی مذهبی نیز کە ملیت خود را در یک مذهب ضد ایرانی و ضد آریائی در هم آمختەاند در واقع حیلەگرانی بیش نیستند و هرگز در میهن دوستی صادق نبودەاند، اینها بە دلیل اعتقادات مذهبی هرگز نمایندگان مناسب و بی طرفی برای آیندە یک ایران متکثر و رنگارنگ از نظر ملی ، آئینی و اجتماعی نبودە و نیستند، با توجە بە تجربە چندین سالە رژیم اسلامی در ایران حکومت فرقەای و مذهبی در ایران یک فاجعە کاملآ تجربە شدە است کە هرگز نباید تکرار شود.
جنبش سبز ایران هم نتیجە یک تغیان عمومی ایرانیان علیە حاکمیت سرکوبگر و واپسگرای دینی است کە با کشمکشهای جناهای درون حاکمیت در هم آمیختە و تا کنون با دو دلی سیاسی لنگان لنگان پیش میرود، کە آن هم بە دلیل ضعفهای متعدد نیروهای سیاسی مخالف رژیم، و عدم اعتماد تودەهای مردم بە رهبری جریانات مذکور، ناچار بە امید ایجاد یک دریچە نجات با بی برنامگی در مسیر آزدی دست و پا میزند، البتە بە این امید کە این تحولات و اعتراضات روزی منجر بە سقوط نظام و رهائی نهائی بشود.
از این رو مردم آزادیخواە ایران ناچار با همراهی موقتی برخی از اصلاح طلبان داخل نظام در بی سرنوشتی و بی برنامەگی همچنان بە امید رسیدن بە ساحل آزدی پارو می زنند و این سرنوشت غم انگیز ایرانیان خود نتیجە عدم شایستگی و توانائی نیروهای بە اصطلاح اپوزیسیون، پیشرو و آزادیخواە است .
جنبش کردها!
جنبش کردها هم طی سی و چند کە همچون یک جنبش محلی دائمآ بە عنوان مزاحم و مو در دماغ رژیم عمل کردە است، و هرگز بە یک نیروی تهدید کنندە یا بە عنوان نیروی تغییر، جانشین یا سرنگون کنندە مطرح نبودە و نیست، بلکە بە عنوان مرکز نارضائی و اعتراضات ضد رژیم در طول حیات این رژیم مطرح بودە و خواهد بود.
اما خود این نیروی کورد کە هرگز پا از یک تحرک محلی فراتر نگذاشتە ، متاسفانە در درون خویش نیز دچار نفاق و انشعابات متعدد گشتە است و در نتیجە این پراکندگی در دوران کنونی، توان معاملە و مذاکرە را همچون یک نمایندە شایستە از دست دادە است، و در حد ملتی کە بیش از سی سال در میدان نبردی نابرابر بودە، بها دادە و بە تنهائی مقاومتی وصف ناپذیر و دلیرانە را در کارنامەش دارد هرگز مطرح نبودە است.
با کمال تاسف، اکنون هر کدام از جریانات منشعب احزاب کردی خود بە دنبالە روهای یک جریان سرتاسری و مرکز گرا تبدیل شدەاند.
باید گفت کە زخمی دیرینە در میان کردها دوبارە دارد در حال سر باز کردن است کە ریشە در تاریخ پر پیچ وخم کردها دارد، همان نقطە ضعف تاریخی کردها، یعنی از یک سو خوش باوری همراە با نرمش و مهربانی سیاسی در مقابل بیگانگان و حتی دشمنان خویش، آنهم در دوران مذاکرات سیاسی، و از سوی دیگر سرسختی و لجاجت در مقابل هم‌وطنهای کرد خویش و جریانات سیاسی خودی، آنهم با تکیە بر توان بیگانە و تنها بە هدف کم کردن روی همسایە، هم وطن و هم‌رزم خویش کە با او فقط اندک تفاوتی عقید‌تی دارد!.
آنچە مشخص است، این کە پراکندگی و نهایتآ گرایشات انحرافی احزاب کردی، ناچارآنها را تبدیل بە زیر مجموعە جریانات سراسری کردە و اندک توان ملت کرد را تقسیم و در مقابل هم قرار خواهد داد، ما بە روشنی شاهد آن هستیم کە در درون جبهە کردستانی کوچکترین تحمل و احترام متقابل بە چشم نمی‌خورد و هر کدام از آنها در مقابل ‌دیگر جریانات خودی، خود را نیروی اصلی و مردمی معرفی و بقیە را بی اهمیت و غیر مردمی میخوانند، در حالی کە دم از وحدت می‌زنند همزمان برای مقابلە و دفع همدیگر شدیدآ فعال هستند.
این جریانات از بە وجود آمدن نیروهای تازە وحشت دارند و تنها با تکیە بر روایتهای کهنە، مردەپرستی سیاسی،تبلیغ سوابق گذشتە و سپری شدە می‌کوشند تا تکلیف آیندە را روشن نمایند!.
تمام این مسائل در حالی اتفاق می افتد کە تمامی نیروهای کردی بە شکل جداگانە در حال معاملە و رقص و دلربائی برای یک یا چند جریان سرتاسری ایرانی هستند و بسیار سادە و در خفا تن بە معاملەهای دور از چشم ملت کرد دادە و میدهند!
البتە، نبود چهرهای کاریزماتیک، هم سطح و معمولی بودن رهبران احزاب کردی با هم‌دیگر و آشنائی مردم عادی و پیشمرگان با نقاط ضعف و شخصیت واقعی آنها مخصوخا در اثر زندگی مشترک دوران کمپ نشینی، انگیزە و نیروی اصلی ایمان و محرکەی این جریانات را از کار انداختە است و غیر از حس غرور آمیز پیشمرگانە کە آن هم پس از سال 1990 میلادی و بە علت کمپ نشینی در عراق جای خود را بە یک جور خود خواهی کاذب دادە است، دیگر هیچ انگیزە انقلابی و مبارزاتی برای آنها باقی نماندە است.
اگر چە رمز اصلی ماندگاری آنها در کمپ‌های کردستان عراق نیز تنها کمکهای مالی و امنیتی حکومت حریم کوردستان و حقانیت خواستەهای ملت کرد بودە است، اما برای آشنائی بیشتری با شرایط این جریانات کردی در حال حاضر کافی است،تا بە تبدیل شدن آنها بە بلندگوی دو حزب حاکم در کردستان عراق توجە کرد، کە چگونە در مقابل جنبش عدالت‌خواهانە بخش وسیعی از رنجبران و محرومین کردستان عراق قرار گرفتەاند و آنها را جاسوس و مشکوک خواندە و حتی دربعضی موارد رهبران سرشناس آنها از پارت دمکرات کردستان و اتهاد میهنی کردستان عراق نیز فراتر رفتە و در مقابل گرفتن ماهانە بیشتری، معترضین در سلیمانیە را عوامل رژیم اسلامی ایران خواندند.
در حالی کە این مردم ناراضی در پارلمان کردستان نمایندە دارند و هردو حزب حاکم در تلاش هستند تا با آنها از طریق مذاکرات مشکلات را حل و فصل نمایند!
در اینجا آنچە در مورد آیندە کردستان ایران و شیوەی ادارە کردن این بخش از میهن مطرح هست، باید گفت کە تا کنون هیچ توافق عمومی و ملی میهنی وجود ندارد و درست مثل اپوزیسیون سرتاسری در ایران یا شاید هم بدتر هر حزبی خود را صاحب اصلی کردستان میخواند .
این در حالی است کە ساکنین دو بخش بسیار مهم و اساسی از کردستان ایران، یعنی ایلام و کرماشان، کە در واقع بخشهائی از استان لرستان و همدان نیز جزء حوزە فرهنگی و گویشی آنها است، هرگز رهبری هیچکدام از این جریانات را نپذیرفتە و بە رهبری آنها اعتماد ندارند، اکنون ساکنین این نواحی بخوبی در یافتەاند، ‌کە حدود چهاردە حزب و سازمان سیاسی مدعی رهبری آن بخش از کردستان وجود دارد کە صد در صد رهبری و سیاستگذاری اصلی آنها را کردهای ساکن مناطق دیگری در دست دارند و بیشتر رسانەها ، نوشتار و گفتمان رسمی این جریانات چیزی غیر از گویش ساکنین نواحی ایلام و کرماشان است، همە این 14 جریان از جانب حکومت کردستان عراق حمایت مالی میشوند، و بە جریانات مربوط بە کردهای ایلام و کرماشان اعم از شیعە و یارسانی بە چشم بیگانە نگاە میشود نە یک هم وطن هم سطح و برابر با آنهای دیگر.
بە همین دلایل در معادلات و معاملات مخفیانە حکومت حریم برای کردستان ایران یک جور توطئە و دوگانگی بە چشم میخورد کە شاید ناشی از تفکرات دینی و گویشی آنها باشد، زیرا عملآ در فکر تقویت جریانات وابستە و نزدیک بە خودشان هستند و از این طریق نا عادلانە است کە در سرنوشت بخشی از مردم کردستان بدون اجازە آنها دخالت نابجا صورت میگیرد!.
ناگفتە نماند کە اخیرآ زیر فشار جنبشهای حقوقی، فرهنگی و سیاسی در میان ساکنین ایلام و کرماشان، مخصوصآ تشکلهای یارسانی در تبعید، برخی از احزاب سیاسی کرد بە یک پولیتیک فریبندە روی آورداند، تا از این طریق بشود با ترفندی از کنار این جنبش ریشەدار گذشت و مسیر مردم منطقە را بار دیگر منحرف کرد، جنبشی کە خواهان روشن شدن سرنوشت سیاسی و مشارکت عمومی در امور اداری و سیاستگذاری مربوط بە کردستان و ایران است و مخاطب خود را هم جریانات کردی و هم جریانات سرتاسری ایران میداند.
این جنبش نمیخواهد کە دیگران از تهران، اصفهان و یا از سنندج و مهاباد یا جاهای دیگر برایشان تائین تکلیف نمایند و بدون مشارکت و دخالت مستقیم ساکنین این نواحی در کلیە امورات منطقە خود هیچ سیاستگذاری و سییستمی را نخواند پذیرفت، اکنون شکی در آن نیست کە این مردم هرگز نمیخواهند سرنوشتشان مورد معاملە کسانی قرار بگیرد کە منتخب آنها نیستند، بلکە بیشتر مشخصەهای آئینی و فرهنگی و ملی آنها را نە آن گونە کە هست، بلکە وارونە و آنگونە کە بە نفع خودشان است معرفی کردە و می کنند.
بە عنوان مثال وارد کردن یک فرد وابستە حزبی از این نواحی در کمیتە مقام مشاورت یا مسئولیت ظاهری فلان حزب هیچگاە بە معنی قبول حقانیت خواستەهای مردم آن نواحی نبودە و نیست، زیرا اشخاص وابستە بە احزاب و کسانی کە سالها از فرهنگ، گویش و آئین مردم این نواحی بریدەاند و همە چیز را در حزبی کردن جامعە می‌بینند، نمی‌توانند از آقایان زندەیاد جبار فرمان، ملابختیار در اتحادیە میهینی و یا از آقایان فلک‌الدین کاکەی و سرتیپ کاکەی در حزب دمکرات کردستان فعالتر و مواثرتر باشند، در حالی‌کە با وجود آنها در احزاب حاکم مشکل کاکەایها و فەیلیها در عراق و کردستان عراق نە کە حل نشدە است بلکە پیچیدەتر نیز گشتە است و توان آنها را بە حزبی و غیر حزبی تقسیم و تحلیل بردە است.
در حالی کە در نتیجە این مهرەچینیها، هر دوبخش کاکەای و فەێلی در عراق چە از نظر آئینی و چە از نظر گویشی دچار اضمحلال و آسیمیلاسیون عمدی شدەاند!
در این دوران گلوبالیزاسیون و مدرنیتە بحث بحث عدالت و برابری است و دیگر برای انسانهای واقعی، ظلم سیاە و سفید و تبعیض خوب و بد ندارد، چون تبعیض و تجاوز بە حقوق انسان، توسط یک کرد، یک ترک، یک فارس یا یک عرب، تجاوز و تبعیض حساب می‌شود و قابل بخشش نیست!
امیدوارم خوانندەگان گرامی با بزرگواری خویش همچون یک زنگ خطر و یا یک پیام درونی از جانب هم‌وطنی کرد بە مطلب نگریستە و همچون گذشتە با تعصب حزبی با آن برخورد نکنند، زیرا این نوشتار بی پردە با دست گذاشتن روی نقاط بسیار حساس ملت کرد و ملل ایران سعی دارد تا در حد توان خویش ناگفتەها را باز کردە و بخشی از هم‌وطنان را هشیار نماید، تا با چشم باز بە استقبال آیندە روشن‌تری برویم، نە از روی احساسات کورکورانە بە سوی سرنوشت نا معلوم دیگری گام برداریم، زیرا غفلت کنونی ما چند نسل دیگر را با خود بە سوی آیندەای غیر قابل اعتماد و پر از خطرات متفاوت هدایت می‌کند.
از این رو بندە بە باور خویش در مسیر خدمت و ایجاد یک وحدت پایدار گام بر میدارم کە بر واقیعات، عدالت و درک درست از مشترکات و تفاوتهای موجود بنا شدە باشد، نە بر انکار حقایق موجود و نە بر فریب بخشی از یک جامعە و حفظ منافع دائمی و مافیائی یک گروە خاص بر دیگر گروەهای اجتماعی و آئینی...
در رابطە با ادعای دمکراسی خواهی و دمکرات بودن، باید عرض سود کە دمکراسی یک معادلە روشن و کرداری است، یعنی در عمل همان معادلە سادە دو دو تا مساوی است با چهار تا را می‌شود در نظر داشت تا در پایین بە نتیجەی برسیم.
همان گونە کە دو دوتا هرگز نمیشود هفت‌تا، هیچ جریان غیر دمکراتیکی نیز نمیتواند مجری دمکراسی باشد!
مثلآ یک جریان سیاسی کە در کردار روزانە ، در امور درون تشکیلاتی خود، در برخورد با مردم و جریانات دیگر کاملآ دمکراتیک عمل نمی‌کند و غیر دمکراتیک است، هرگز نمیتواند دمکرات باشد، آری چنین جریانی هرگز نمی‌تواند مجری ایجاد دمکراسی باشد، اگر چنین جریاناتی حتی تمام شعارهای دمکراتیک دنیا را بر دوش خود و هوادارانشان حمل نمایند ونام خود را حزب صد در صد دمکرات دنیا بخوانند، باز ممکن نیست پس از دسترسی بە قدرت راهی غیر از راە فاشیزم را بپیمایند.
با زبانی دیگر باید گفت، کە هرگز یک جریان غیر دمکرات با شعارهای دمکراتیک قادر بە تامین آزادی برای مردم نیست، اگر فلان جریان سیاسی یک بار در آزمایش و تمرینات دمکراسی دوران قبل از دسترسی بە قدرت، آنهم در پیوند با روابط درون سازمانی و مناسبات درونی خود مردود شدە باشد، در رابطە با واگذاری قدرت سیاسی بە چنین جریاناتی بدون داشتن تضمین امنیتی کافی و در دست داشتن اهرمهای کنترول قدرت، با اطمینان می‌توان گفت کە یک ملت و یک مملکت قربانی یک فاجعە و شکست خواهد شد!
اگر باز بخواهیم نزدیکترین نمونە یک تجربە سیاسی بە خود را در دنیا بررسی نمائیم، بدون شک باید بە تجربە حکومت هریم (حریم) در کردستان عراق دقت بیشتری داشتە باشیم و تمام تجربە این دیار را همچون یک منبع پر ارزش بە آزمایشگاە ملی خود برای موفقیت در آیندە تبدیل نمائیم.
مخصوصآ برای ساکنین کرماشان و ایلام کە بنا بە شرایط خاص خویش باید از زاویە دیگری بە این تجربە بنگرند، سرنوشت همزبانان و هم‌کیشان کرد فەیلی ، کاکەایها و کردهای شیعە را باید با دقت زیر نظر داشتە باشند.
چرا ؟
چون این تجربیات اتفاقاتی است کە می‌تونند در آیندە گریبان‌گیر ما بشوند بە همین دلیل شایستەتر آن است کە ما خود بیشترین درسها را از آن گرفتە باشیم و از تکرار زشتیهای آن جلوگیری کردە خوبیهای آن را تقویت نمودە و بهترین بهربرداری را از تجربەهای آن بنمائیم.
بە باور بندە، دو سوال بسیار مهم هستند کە جواب یک معمای کردی را روشن خواهند کرد.
1- آیا گرە زدن امنیت ملی و منافع ملی یک ملت و مملکت بە منافع حزبی درست است؟
یا درست‌تر آن است کە این دو از هم مجزا و صداقت و محبوبیت حزبی در همخوانی و موازی گشتن اقدامات آن حزب با امنیت و منافع ملی یک مملکت ارزشگذاری شود!
2- آیا هنگامی‌کە یک حزب مقدسات ،منافع و امنیت ملی یک ملت را بە منافع مافیائی و گروهی خویش گرە میزند، سرنوشت مخالفین و منتقدان چنین احزاب و سیستمی چە خواد بود؟
مگر نە هر انتقادی توهین بە مقدسات معرفی خواهد شد؟
مگر نە اینکە با توجە بە تمایلات چنین سیستمی بە تبعیض ، سرکوب ، نابودی مخالفان و سپس در نتیجە تمام این تبعیضات و سرکوبها ، بروز اعتراضات، کشمکشهای داخلی و قرار گرفتن ملتی در مقابل هم‌دیگر اجتناب ناپذیر میشود و امنیت ملی و منافع ملت در خطر آسیب‌پذیری و نابودی قرار میگیرد؟
با یک نگاە دقیق بە گذشتە، می بینیم کە جریاناتی کە خود زمانی در جبهە آزادیخواهی قرار داشتند و برای برابری، عدالت اجتماعی و آزادی انسانها مبارزە میکردند، چگونە پس از دسترسی بە قدرت تغییر ماهیت دادە و چنان فاسد شدەاند کە جامعە را تقسیم بە رنگهای متفاوت کردە و جنگ داخلی راە می‌اندازند، موجودیت حزب خود را هم وزن موجودیت یک ملت ، امنیت ملی را هم ردیف امنیت و منافع حزب ترجمە و تحلیل میکنند، از این طریق امنیت ملی و منافع ملی در عمل قربانی منافع و خواستەهای گروه حزبی میشود ودر نتیجە ایجاد این توهم خود حزب بە یک جریان مافیائی ویا یک سازمان سرکوبگر تبدیل گشتە و کم کم افتخارات و مقدسات ملی جای خودرا بە مقدسات و افتخارات معمولآ ساختگی و حزبی میدهند .
آنگا است کە برای اجرای چنین طرحی یعنی کنترل جامعە بە نفع حزب و نە بە نفع ملت، سازمانهای امنیتی همچون پاراستن (پاسداری) .زانیاری (اطلاعات) و آسایش (امنیت) و غیرە صرفآ بە جای پاسداری از امنیت ملی و میهنی بە نگاەبانی از حزب و منافع حزبی پرداختە و منافع اساسی ملت در حاشیە قرار می گیرند، سرنوشت بخشهائی از میهن بە قضا و قدر سپردە میشود و غیرە...
با توجە بە تمام داستان بالا، اینچنین است کە بە وجود آمدن جنبش تغییر (گۆڕان ) نیز همچون یک مرکز اعتراضی برای مجموعەای از ناراضیان از این جور احزاب و شیوە ادارە آنها اجتناب ناپذیر و ناگذیر میشود.
بە زبانی دیگر جنبش گۆڕان (تغییر) با تمام خوبیها و بدیهای کە ممکن است داشتە باشد، مولود عملکرد و رفتارهای همین حاکمان کنونی سبز و زرد کردستان می‌باشد نە چیز دیگری، هیچ کدخدای فهمیدەای گرفتاریهای درون روستای خویش را بە زرنگی کدخدای دە بالائی نسبت نمی‌دهد، زیرا با این عمل لیاقت خودش را زیر سوال خواهد برد!.
در نهایت باز بە گذشتە بر میگردیم و از تاریخ کمک میگیریم تا مسیری تازە را برای پیشرفت بە سوی آیندە بیابیم، با توجە بە چنین شرایطی و با در نظر گرفتن چشمان حریس سازمانهای متعدد مافیائی کە بیشتر از جانب دشمنان این آب و خاک تغذیە و تقویت میشوند، لازم و ضروری است کە سرتاسر لرستان کوچک و بزرگ و ایلام و کرماشان خود را برای تغییرات اجتناب ناپذیر و مهمی آمادە سازند، تا باری دیگر نقش تاریخی فرزندان راستین ایلام باستان و ماد کهن را بە نمایش گذاشتە و خیل کفتارهای پلید را از دیار خورشید نشان خویش دور بداریم و با عدالت و برابری در کنار دیگر اقوام متمدن، آیندەای شایستە را برای فرزندانمان سازمان دهیم.
هم‌وطنان گرامی، این دیار سرفراز همیشە مفیدترین نقشهای تاریخی را در حفظ میهن و فداکاری بی توقع ایفا کردەاست، بگذارید اینبار نیز زاگروس سربلند آوای غرور آفرین تنبور و کمانچە ، هورە و دایە دایە را در هم آمیزد و از کرد و لر باز واحدی اجتناعی ، فرهنگی و سیاسی مشترک بسازد تا زخم تفرقە و پراکندگی این نژاد اصیل را با مرهم عشق بە میهن و مردم التیام بخشد، تا بشود بە لشکر خستە و سرگردان کرد و لردر این آشفتە بازار سیاست و معاملە بر سر سرنوشت میهن جان تازە و روحی سالم ببخشید، تا مرز مام میهن را از جیهون تا جولان عزیز بداریم نە در حریمهای ساختگی اربابانی کە خود نوکر بیگانەگانند بە لغمەهای حرامشان بسندە کنیم !
هم وطنان، اهداف کوچک انسان را کوچک و بی مایە می‌گرداند، اهداف بلند است کە انسان را بە آسمانها رساندە و می‌رساند، پس گرد گردآب منطقە سبز یا زرد گشتن یک آرزوی کوچک است کە نشان از کم مایگی دارد نە از سرفرازی فرزندان دیاکو، بیائید بە دریا و اقیانوس بپیوندید ایران را دریابید و از آن خود بدانید زیرا اینجا سراسر سرزمین ما بود، از این طریق است کە در آیندە خاور میانە میدان اصلی کارزار ما خواهد بود!
بە فکر توان و اندیشە خویش باشید زیرا این امامزادەها کە بە نذر شما محتاج هستند از خود شما نیرو گرفتەاند پس شما چیزی از آنها نخواهید گرفت، آری، معجزە واقعی در اندیشە خود شما است نە در دستان هیچ امامی!
بە امید رستاخیز نیروهای اصیل آریائی و درخشش مهربانانە خورشید آرزوها بر دیار آریوبرزن‌های زاگروس دیرین!
علی مهرابی 2011-03-20
Sarane100@yahoo.se

۱۳۹۰ فروردین ۵, جمعه

آژانس خبری دالاهو به مناسبت 10 خاکه لیوه روز شهدای کردستان به عموم ملت کرد تسلیت میگویم

آژانس خبری دالاهو به مناسبت 10 خاکه لیوه روز شهدای کردستان به عموم ملت کرد تسلیت میگویم 
ئه‌م کلیپه‌ پێشکه‌شه‌ به‌ شه‌هیدانی ریگای ئازادی کورد و کوردستان بۆ 10 خاکه‌ لێۆه‌ رۆژی شه‌هیدانی کوردستان قازی نه‌مر که‌له‌ پێاۆه‌ی کوردستان شه‌هیدی هامۆمانه‌ خووی به‌خت کرد بۆ ئه‌م نیشته‌مانه‌ نامره‌ن ئه‌وانی وا له‌ دلی گه‌لدا ده‌ژێن کوردستان جیگای شیرانه‌ چیای قه‌ندیل گریلای نێشتمانه‌ هێزی پاراستنی گه‌لکمانه‌ بژی بژی ریبازه‌ت قازی ریگا خۆشکره‌ی ریگای ئازادی
سامۆئیل کرماشانی 10 خاکه‌ لیؤه‌ی 2711 کوردی


وصیت نامه قاضی محمد رهبر فقید ملت کرد را میگذارم امیدوارم ازش درس بگیرید




///////////////////////////////////
آژانس خبری دالاهو حکوم ناعادلانه اعدام علیه شیرکو معروفی قویا محکوم میکندو از جامعه بین المللی میخواهد که هر چی زودتر از این حکم ناعادلانه جلوکیری به عمل آید


---------------------------------------------------------------------------------

برادر شهید کیانوش آسا: در برابر جنایت سکوت نخواهیم کرد
جرس: بتدریج، به دومین سالگرد انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران و همچنین دومین سالگرد برگزاری راهپیمایی های خرداد ماه هشتاد و هشت که در اعتراض به انتخابات مخدوش ریاست جمهوری برگزار شده بود، نزدیک می شویم. خانواده های کشته شدگان بحران انتخاباتی سال هشتاد و هشت همچنان



پیگیر پرونده قضایی شهدای خود هستند و کماکان اعلام می کنند که اگر چه بعد از گذشت نزدیک به دو سال هیچ پاسخی از سوی مقامات رسمی به آنان داده نشد، اما این دلیلی بر توقف پیگیری های آنان نخواهد بود.
مسیح علی نژاد:



برادر کیانوش آسا یکی از جان باختگان راهپیمایی اعتراضی ۲۵ خرداد از جمله این خانواده هاست که بارها به دلیل پیگیری پرونده ی برادر، زندانی و احضار شده است اما باز هم امیدوارانه پیگیر این پرونده است و می گوید « ما تا روزی که زنده باشیم این جنایت بزرگ که منجر به پایمال شدن حقوق اولیه یک انسان شده است را پیگیری خواهیم کرد و مطمئن هستیم که در دراز مدت به نتیجه خواهیم رسید» .





کیانوش آسا دانشجوی سال آخر رشته ی مهندسی شیمی در مقطع کارشناسی ارشد و از نخبگان دانشگاه علم و صنعت ایران، کرد و از اقلیّت‌های مذهبی بود که در جریان تظاهرات میلیونی و مسالمت‌آمیز دوشنبه ۲۵ خرداد در میدان آزادی، مورد اصابت گلوله قرار گرفت .




به تازگی خانواده کیانوش آسا و همچنین هم دانشگاهی ها، مردم و همراهان جنبش سبز مراسم جداگانه ای را به مناسبت تولد و همچنین شب عید بر سر مزار وی و همچنین در دانشگاه علم و صنعت برگزار کرده اند.

جرس به سراغ برادر کیانوش آسا رفته و در مورد این مراسم، و همچنین پیگیری های دو ساله پرونده قتل کیانوش آسا و فشارهایی که برخی از خانواده های کشته شدگان انتخابات با آن مواجه هستند گفتگویی انجام داده است که در پی می آید:
آقای کامران آسا ممکن است در مورد مراسمی که به مناسبت تولد برادرتان برگزار کرده اید مختصری توضیح بدهید؟
روز پنج شنبه بر سر مزار کیانوش جمع شدیم البته هم صبح و هم بعد از ظهر. در بعد از ظهر جمعیت زیادی از جاهای مختلف بر سر مزار کیانوش آمدند. از شهرستان سنقر دوستانی که از فعالین ستاد آقای موسوی بودند و از دانشجویان علم و صنعت و افراد مختلفی بر سر مزار آمدند و در کنار ما بودند.
از حضور گسترده دوستداران کیانوش گفتید، پس از گذشت بیش از یک سال و نیم همدلی و همراهی مردم چگونه بود؟ .
این را از ته دل و از سوی تمام اعضای خانواده می گویم بعد از مسئله کیانوش، اصلی ترین مسئله ای که ما را با این فاجعه عظیم و مصیبت بزرگ و علی رغم فشارهای مستقیم و غیرمستقیمی که خیلی از آن مسائل بنابدلایلی در اخبار نیامده است، تنها دلیلی که ما را سر پا نگه داشته و باعث شده که بتوانیم این دردها را تحمل کنیم حضور مردم، جامعه دانشگاهی، هم دانشگاهیان کیانوش، گروههای سبز چه هواداران جنبش سبز و چه گروههای محیط زیست (کیانوش از فعالین محیط زیست بود)، اقلیت مذهبی یاران اهل حق که ما خودمان جز همین اقلیت هستیم و دوستان دور و نزدیک بوده است.
آقای آسا ظاهرا به سنگ مزار کیانوش هم تعرض شده است، در این مورد لطفا توضیح می دهید؟
سال گذشته که پس از پایان مراسم سالگردی که در منزل برگزار کرده بودیم از طریق دوستان با خبر شدیم که روی سنگ مزار کیانوش اسید پاشیده اند و سنگ مزار آسیب دیده است. بعد از آن ما هم از دوستان خواستیم سر مزار نروند. ما یک رسمی داریم که وقتی عزیزانمان را از دست می دهیم یک درخت بر سر مزار او می کاریم. این درخت جمعه ی آخر سال توسط مادرم کنار مزار کیانوش کاشته شد اما شب یلدا به ما خبر دادند درخت را هم از جا کنده اند که احتمالا توسط همان افراد صورت گرفته است. اما جمعه آخر سال امسال دوستانی که از سنقر آمده بودند اینبار درخت دیگری بر مزار برادرم کاشته اند.
این دومین نوروزی است که کیانوش در جمع خانواده حضور ندارد از احساس خانواده و بویژه مادرتان بگویید.
کیانوش هر سال کارهای مربوط به سفره هفت سین و مراسم عید را انجام می داد علی رغم اینکه بخاطر تحصیلات دانشگاهی از همه اعضای خانواده گرفتارتر بود اما به این مسائل خیلی اهمیت می داد و حساسیت خاصی به این مراسم داشت و همیشه پیشرو بود. ما این دوسال بر سر مزار کیانوش به یاد او سفره هفت سین می چیدیم. که اتفاقا شب بیست و نهم اسفند روز تولد کیانوش هم بود که ما همزمان مراسم تولد و شب عید را هم بر سر مزار برگزار کردیم .
آیا در مراسمی که برای کیانوش می گرفتید ماموران حضور داشتند؟
در همین جمعه آخر سال تردد ماموران امنیتی بشدت محسوس بود و به شکل لباس شخصی بودند و حتی به بهانه های مختلف سر قبر کیانوش هم می آمدند و ما را زیر نظر می گرفتند...
آیا در این زمینه با مشکل یا تذکری هم مواجه شده اید؟
در این دو و سه ماه اخیر تهدیدی نشدیم اما سال گذشته بصورت مستقیم و غیرمستقیم تهدید می شدیم. حتی خواهر و برادرم را در محل کار خود به شکلهای مختلف تهدید می کردند و برادرم توسط حراست اداره بارها احضار شد و به او تذکر دادند. در یکی دو باری هم که من خودم بازداشت شدم بطور غیر مستقیم تهدید می شدم مثلا یکی از بازجوها به من گفت مادرت به عزای کیانوش نشسته است طوری رفتار نکنید که به عزای فرزندان دیگرش هم بنشیند.
آقای آسا شما از جمله خانواده های شهدای پس ازانتخابات هستید که بارها دستگیر، احضار و تحت فشار قرار گرفته اید، ممکن است در مورد برخی از این فشارها توضیح دهید که دقیقا خواسته شما، خانواده و دوستان و بستگان تان چه بوده است و برخوردهای صورت گرفته در برابر این خواسته ها چه بود؟
به عنوان مثال بعد از شهادت کیانوش افرادی که نمی دانیم وابسته به چه ارگانی هستند هر زمانی که عکسی از کیانوش یا حرفی از کیانوش در میان دوستان و آشنایان و حتی کرمانشاه ببینند، افراد را تحت فشار قرار می دهند، در واقع توسط نیروهای لباس شخصی مورد حمله قرار می گیرند که چرا عکس کیانوش را با خود دارند. حتی اگر عکسی از کیانوش در مغازه یکی از آشنایان باشد به مغازه حمله می کنند و آن جا را بهم می ریزند و شدیدا با آنها برخورد می کنند.مثلا نیروهای لباس شخصی به مغازه پسر عمه من حمله کردند و به علت اینکه عکس کیانوش در مغازه بوده همه چیز را به هم ریختند. یا یکی از بستگان ما که با یک نفر به صورت شریکی یک مغازه داشت و یک عکس از کیانوش در مغازه ی آنها بود، برایش همین مشکل به وجود آمد که نیروهای لباس شخصی به آن مغازه حمله می کنند و هم فامیل ما و هم شریکش که اصلا نسبتی با ما نداشت را دستگیر می کنند که با خواهش همسایه ها در نهایت دستبندشان را باز کردند. خواسته آنها مگر چه بود؟ گذاشتن یک عکس در محلی که کار می کنند. واقعا سوال اینجاست که این افراد که حمله کردند چه کسانی بودند و این دو نفر را کجا می خواستند ببرند؟ چرا؟ مگر داشتن عکس کیانوش جرم است؟ حتی تلفنها را هم کنترل می کنند و تلفن یکی از بستگان را که با دوستش در مورد کیانوش حرف می زد را گوش کرده و سپس با او تماس گرفتند و گفتند اگر یکبار دیگر اسم کیانوش را بیاورید همان بلایی که سر کیانوش آوردیم سر شما هم خواهیم آورد. همه را تحت کنترل گرفته اند تا کسی اسم کیانوش را به زبان نیاورد.



از فرجام پرونده کشته شدن برادرتان بگویید. آیا تاکنون در خصوص نامه هایی که به نهادهای مختلف جهت روشن شدن ابهامات قتل کیانوش ارسال کرده بودید پاسخی گرفته اید؟

ما سال گذشته چندین نامه به شکل مجزا و تفکیک شده برای مقامات مختلف ارسال کردیم و به دلیل اینکه این نامه سیاسی تلقی نشود تفکیک شده و همراه با ضمیمه هایی از طریق پست ارسال کردم به جهت اینکه افرادی که این نامه ها بدستشان می رسد با دقت بیشتری به آنها رسیدگی کنند. اما چیزی که از این نامه عاید ما شده فقط برگه ای بوده که از سوی رئیس مجلس این نامه را پی نوشت کرده و به قوه قضاییه ارجاع داده بود. بنابراین هیچ ارگانی به ما پاسخ نداد.
از سوی قوه قضاییه هم هیچ پاسخی به خواسته های شما داده نشد؟

قوه قضاییه هم کاری صورت نداد و فقط یکبار که من در زندان قزل حصار کرج بودم خواهرم را احضار کرده بودند، آن هم نه برای پیگیری پرونده بلکه در خصوص مراحل پرونده کیانوش یکسری سوالات کلی از وی و وکیل پرونده پرسیده بودند. در واقع نه تنها پاسخی به سوالات ما ندادند بلکه از ما سوال هم کردند. پیگیری های خود ما هم به هیچ نتیجه ای نرسیده ایم و اینکه پرونده در چه مرحله ای است هیچ اطلاعی نداریم و آنچه که تحویل ما دادند یک چیزی در حد "صفر" بوده است.
رسیدگی های وکیل پرونده برادر شما چطور؟ آیا آن هم به نتیجه ای نرسید؟
وکیل کیانوش هم مدام پیگیر پرونده بوده است و یکماه پیش هم که با وکیل صحبت می کردم می گفت تا الان هیچ نتیجه و پاسخی عایدش نشده است. طبیعی است اوایل انتظار نداشتیم این پرونده یک ماهه یا دوماهه جواب بدهد. برای همین به اندازه کافی صبر کردیم و حالا انتظار داریم بعد از این همه مدت حداقل به یک نتیجه  روشن رسیده باشیم.
می توانید در خصوص ابهامات پرونده کیانوش بگویید؟
به یقین اطلاع داریم که کیانوش روز بیست و پنج خرداد از ناحیه پهلو با اصابت گلوله زخمی می شود و احتمالا به بیمارستان برده می شود اما بعد از اینکه او را سوار ماشین یا آمبولانس می کنند ما هیچ اطلاعی از او نداریم. ما بیمارستانهایی که آن زمان زخمی ها را به آنجا می بردند سر زدیم اگرچه به نتیجه ای نرسیدم اما به نکاتی پی بردیم. وقتی به بیمارستان رسول اکرم مراجعه کردیم از یکی از مسئولین بیمارستان خواهش کردیم اطلاعات را در اختیار ما بگذارد. نکته ای که آن شخص به ما گفت این بود که چند ساعتی زخمی ها آنجا بودند بعد آنها را از بیمارستان برده اند که اسم کیانوش در بین آنها نبود. یا شاید جزو مجهول الهویه ها بوده است و بعد گفت هیچ اطلاع دیگری نداریم اما پس از خواهش و اصرار ما گفت در همین حد اطلاع داریم افرادی که زخمی ها را در روز بیست و پنجم خرداد از بیمارستان رسول اکرم بردند با لباس شخصی آمده بودند و مشخص نبودند که وابسته به چه ارگانی هستند. در واقع اگر هم مسوول مربوطه اطلاع داشت که افراد منتقل کننده ی زخمی ها متعلق به کجا هستند اطلاعتی بیش از این در اختیار ما قرار نداد. بعدها در پزشکی قانونی هم متوجه شدیم یک گلوله هم به پایین گردن کیانوش کرده اصابت است.



آیا متوجه شدید که در این مدت چهار روز از فاصله انتقال تا زمان پزشکی قانونی کیانوش کجا بوده و گلوله دوم چطور به او خورده است؟

در واقع طبق شواهد و توضیحات پزشک قانونی که روز بیست و نهم خرداد جسد برادرم تحویل پزشکی قانونی داده شد در پیگیری هایمان در طول این یکسال و نیم معلوم نشد که در این چهار روز کیانوش کجا بوده و چه بلایی به سرش آمده است. حالا ابهام اینجاست که اگر گلوله دوم همزمان با گلوله اول به کیانوش خورده بود که همان غروب دوشنبه باید جانش را از دست می داد. و اینکه اگر گلوله دوم همزمان یا با فاصله گلوله اول به او اصابت کرد پس چرا در همان مرحله به پزشک قانونی منتقلش نکردند؟



حالت دیگر این است که گلوله دوم بعد از اصابت گلوله اول در میدان آزادی، و در مکانی دیگر به او اصابت کرده است. ابهام اصلی ما در واقع همینجاست که کیانوش کجا گلوله خورده است؟ که باز این سوال مطرح است که آیا کیانوش به جای اینکه در بیمارستان مورد مداوا قرار گیرد در جای دیگری بود و برایش اتفاق ناگوار دیگری افتاده است؟ این توسط چه کسی و برای چه؟ و اصلا چه اتفاقی افتاده است؟




ابهام دیگر این است که اگر زخمی بوده، در بیمارستان رسول اکرم نگهداری می شد؟ چرا از آنجا منتقلش کرده اند؟ چه دلیلی دارد که یک زخمی را از محیط بیمارستان و از زیر دست پزشکان خارج کنند. یا اگر روز سه شنبه جانش را از دست داده، در آن زمانی که کیانوش نه در بیمارستان بوده و نه در پزشکی قانونی کجا بوده است؟

شما موفق شده اید پرونده پزشکی برادرتان را هم ببنید؟
روی پرونده کیانوش در بیمارستان، مهر محرمانه خورده است حتی به ما که خانواده اش هستیم هیچ پاسخی نمی دهند. چرا؟ کسانی که در این قضیه مسئول هستند به جای اینکه پاسخ سوالات ما را بدهند از ما سوال می کردند که برای چه این اطلاعات را می خواهید؟ یعنی خانواده کیانوش نباید بدانند چه اتفاقی برای کیانوش افتاده است؟
ناگفته ی دیگری اگر باقی مانده است بفرمایید.
از سال گذشته یکی از مشکلاتی که برای ما ایجاد شده مسئله کرد بودن ماست. چه زمانی که من در زندان بودم و چه زمانی که پیگیر پرونده برادرم بودم. به دلیل اینکه ما کرد هستیم واکنش آنها با ما بسیار بد است. به چشم یک آدم گناهکار به ما نگاه می کنند در حالیکه در ایران چند میلیون نفر جمعیت کرد است. حتی وقتی در دادگاه انقلاب در نوبت ایستاده ایم در تمام رفتارهایشان یک نوع بد رفتاری در مقایسه با دیگرانی که مراجعه می کنند وجود دارد این مسئله واقعا ما را آزار می دهد.
نکته دیگر اینکه بعضی اوقات مطالبی در برخی از سایت ها و روزنامه نوشته می شود که آدم از شدت دروغ هایی که می نویسند شرم می کند. ما خط و خطوط سیاسی نداریم و متاسفانه در رسانه ها مطالبی سراسر دروغ در خصوص قتلهای بعد از انتخابات نوشته می شود که آدم را زجر می دهد. چیزی که مربوط به ما می شود این است که بطور مستقیم و غیر مستقیم دروغهایی می گویند از جمله اینکه مسئول حراست دانشگاه علم و صنعت ایران جایی در مورد خانواده کیانوش گفته است که خانواده کیانوش آسا برای بسیج و سپاه کار می کنند و خیلی از افراد دیگر دروغهای دیگری گفته اند. اما ما یک سوال داریم و آن اینکه الان که عصر ارتباطات و رسانه ها است و حقایق در همه منتشر می شود چطور مسئول حراست دروغی به این بزرگی می گوید؟!
شاید در کوتاه مدت بشود با دروغ واقعیت را کتمان کرد اما با گذشت زمان، حقیقت چیزی نیست که با دروغ گفتن چند سایت و روزنامه در تاریخ پنهان بماند. ما تا روزی که زنده باشیم این جنایت بزرگ که منجر به پایمال شدن حقوق اولیه یک انسان شده است را پیگیری خواهیم کرد و مطمئن هستیم که در دراز مدت به نتیجه خواهیم رسید.
این را هم در پایان اضافه کنم که در روند پیگیری ها، قاضی پرونده به ما گفت به نتیجه نمی رسید و عکسی هم که به دیوار بیرونیِ منزل زده بودیم را پاره کردند، اینطور که معلوم است بعید نیست فردا به داخل منزل هم بیایند و عکسهای کیانوش را پاره کنند.


۱۳۹۰ فروردین ۱, دوشنبه

نه‌ورۆزتان پێرۆز بێت نوروز تان پیروز باد


نوروز در فرهنگ و آئین یاری . همانطور که میدانید در فرهنگ یاری  یارسانی نوروز در اولویت قرار دارد و بهلول دانان همیشه در اشعار خودش گفته نوروز آمد نوروز آمد فرهنگ کردان را زند کرد . و این به این معنا میباشد که در آئین یاری به عید نوروز اهمیت خاصی داده شده است چون آئین یاری یک آئین کردی میباشد و عید نوروز هم یک عید کردی میباشد  این دو در فرهنگ یارسانی قابل ارج میباشند . عید رسمی پیروان آئین یاری عید بزرگ خاونکار میباشد اما به همان اندازه به عید خاونکار در آئین یاری اهمیت داده شده است به عید نوروز به همان  اندازه اهمیت داده شده است.
در فرهنگ و آئین یاری که یک آئین حقوقی میباشد و میتوان گفت یک آئین صلح جو و آشتی جو میباشد که در دنیا بی نظیر میباشد   
اما چون ظالمان به هیچ عنوان اجازه نداده اند این آئین خود را به ملتش بشناسد خیلیها بخوبی این آئین صلح جو و
آشتی طلب را درک نکرده اند و رفته اند تفکر عربها و دیگران را برای خویش انتخاب نموده اند.
من یک آئین پاک و درست را دارم پس چرا بروم دیگری را انتخاب کنم که سراپا خشونت میباشد. آئین یاری هر نوع خشونتی را رد میکند آئین یاری آیئن صلح و ثبات میباشد.
با تشکر ساموئیل کرماشانی

نه‌ورۆزتان پێرۆز بێت

نوروز تان پیروز باد
برنامه نوروزی سال 2711 کردی





ئه‌نجۆمه‌نی فه‌رهه‌نگی یارسان جێژنی نه‌ورۆزیان پیرۆز کرد

111
رۆژی شه‌ممه‌ رێکه‌وتی 19.03.2011، ئه‌نجۆمه‌نی فه‌رهه‌نگی یارسان بۆ رێز گرتن له‌ ساڵی نوێی کوردی و نه‌ورۆز شه‌وئاهه‌نگێکی  پر له‌ شادی و خۆشیان له‌ ناوچه‌ی بارۆم ، له‌ وڵاتی نۆرویژ به‌رێوه‌ برد.سه‌ره‌تا به‌ سروودی نه‌ورۆز له‌ لایه‌ن لاوانی یارسانی پێشکه‌ش کراو پاشان بۆ رێز گرتن له‌ گیانی پاکی شه‌هیدانی کوردوکوردستان خۆله‌کێک بێ ده‌نگی راگیرا.پاشان به‌ داگیرسانی شه‌ند مه‌شخه‌لێک به‌ نیشانه‌ی هاتنی نه‌ورۆز پرۆگرامه‌که‌ درێژه‌ی کێشا که‌ له‌لایه‌ن به‌شدارانه‌وه‌ پێشوازیه‌کی گه‌رمی لێ کرا.پاشان له‌ لایه‌ن ئه‌نجۆمه‌نی یارسان به‌خێر هاتنی میوانه‌کان کرا.پێشکه‌ش کردنی په‌یامی ئه‌نجۆمه‌نی فه‌رهه‌نگی یارسان له‌ لایه‌ن به‌رێز شاهۆ نووری.پێشکه‌ش کردنی پارچه‌ هۆنراوه‌یه‌ک سه‌باره‌ت به‌ نه‌ورۆز له‌ لایه‌ن به‌رێز سامان خانه‌قینی.پاشان  شه‌وئاهه‌نگه‌که‌ به‌ ده‌نگه‌ به‌سۆزه‌که‌ی کاک ئۆمید جوانمێری کۆری به‌شدارانی نه‌ورۆزی گه‌رمو گۆرتر کرد.شایانی باسه‌ ئه‌م جێژنه‌ له‌ نیو جێژنه‌ پیرۆزه‌ و هه‌ڵپه‌رکێی به‌شداران تا کاتژمێر 12ی شه‌وی درێژه‌ی هه‌بوو.ئه‌نجومه‌ن فه‌رهه‌نگی یارسان
 19.03.2011 ئۆسلۆ/ نۆرویژ